Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen roterende schroeven en directe aandrijfassen?

Update:2021-09-03 00:00
Summary:

Een aandrijfas, meestal snij-as, snij-aandrijfas, aandrijfas, schroefas, cardanas of cardan-aandrijfas genoemd, is een element voor het overbrengen van roterende kracht en koppel van een machineonderdeel naar een stationair onderdeel, meestal een aandrijving. Het verbindt de uitgaande as van een machine met de ingaande as van het onderdeel. De assen zijn verkrijgbaar in verschillende maten om te voldoen aan de verschillende eisen van verschillende machines. Assen variëren ook in de hoeveelheid koppel die ze kunnen overbrengen en de manier waarop ze dat koppel overbrengen.

Er zijn drie soorten aandrijfassen: heen en weer, roterende schroef en vast. Een vaste verbinding wordt gevormd door twee stukken van een as met elkaar te verbinden zonder ruimte ertussen. Dit type verbinding is stabiel en is bestand tegen een hoog koppel. Het wordt vaak gebruikt in hoogwaardige apparatuur, waar maximaal koppel nodig is.

Een heen en weer bewegende aandrijfas heeft twee bewegende delen: een behuizingskop en een aandrijfeenheid. De kastkop beweegt heen en weer ten opzichte van de steekas door middel van een kogellager. Omdat de behuizingskop beweegt, trilt de asas, wat geluiden genereert die bekend staan ​​als wrijvingsgeluiden. Het geluid geproduceerd door de kastkop en de asas worden gescheiden door een afstandsstuk. De twee afzonderlijke geluiden worden vaak gecombineerd tot één continu geluid, ook wel een "tjilpend" geluid genoemd.

Aandrijfassen met roterende schroef werken met twee schroeven. De rotatie van één schroef creëert een koppelsignaal dat ervoor zorgt dat de andere kant van de aandrijfas gaat draaien. Wanneer het koppel wordt verwijderd, laten de schroeven een tijdelijke ontspanning van het koppel toe. Terwijl de spanning wordt losgelaten, wordt het resterende koppel overgebracht via een versnellingspook. Dit type ontwerp produceert minimale trillingen.

Directe aandrijfassen hebben geen verbinding met de transmissie of met elkaar en worden meestal aan de buitengrens van het inlaatspruitstuk van de motor gemonteerd. Ze zijn zo geconstrueerd dat de as en de schroefas in vrijwel elke richting kunnen draaien. In tegenstelling tot aandrijfassen met roterende schroef is er geen afstandsstuk of ander materiaal om wrijving te verminderen. Omdat er vrijwel geen transmissie- of motorgeluid is, worden ontwerpen met directe aandrijfassen gebruikt voor racetrucks en Formule 1-auto's. Directe aandrijfassen zijn echter extreem sterk en produceren zeer weinig koppel.

Raceauto's hebben een constante koppelstroom nodig om te kunnen werken. Deze vereiste zorgt ervoor dat het toerental (RPM) van het voertuig afneemt wanneer de band wordt samengedrukt. Door het ontbreken van een krukas moeten de transmissie en de motor vaak harder werken om een ​​constant koppelniveau te behouden. Wanneer een eigenaar van een voertuig met hoge prestaties zijn voertuig niet tot het uiterste drijft, zal het voertuig veel soepeler lopen omdat de motor niet wordt gedwongen tot het punt van overmatige slijtage.