Wat zijn de classificaties van koppelingen?

Wat zijn de classificaties van koppelingen?

Koppeling is een mechanisch samenstel dat wordt gebruikt om twee assen of assen en tegendelen te verbinden om koppel en beweging over te brengen, en kan niet worden gescheiden tijdens het transmissieproces. Dus, hoeveel mensen kennen de classificatie en kenmerken van koppelingen echt? Koppelingen zijn onderverdeeld in drie categorieën en vier subcategorieën, met in totaal 50 typen. Dit artikel introduceert alleen de classificatie van koppelingen. Er zijn drie soorten koppelingen: starre koppelingen, flexibele koppelingen en veiligheidskoppelingen. De 6 subcategorieën van koppelingen hebben voornamelijk betrekking op:

1. Flexibele koppelingen zijn onderverdeeld in twee typen: flexibele koppelingen zonder elastische elementen en flexibele koppelingen met elastische elementen;

2. Veiligheidskoppelingen zijn onderverdeeld in twee typen: starre veiligheidskoppelingen en flexibele veiligheidskoppelingen;

3. Starre koppelingen zijn onderverdeeld in vaste starre koppelingen

Apparaten en beweegbare starre koppelingen. Er zijn twee soorten flexibele koppelingen met elastische elementen zoals koppelingen: type metalen elastische elementen en niet-metalen elastische elementen;

4. De kenmerken van de spaakvorm van de membraankoppeling: elke membraankoppeling is samengesteld uit verschillende stukken en de zijden gaten aan de rand en de binnenrand zijn respectievelijk verbonden met de master-slave dynamische half-diafragmakoppeling. In het geval van vervorming moet het gevormde gat op het diafragma de elasticiteit verbeteren, omdat de elasticiteit niet te klein mag zijn en de fout van de binnen- en buitendiameters niet te klein mag zijn, en het is over het algemeen geschikt voor het overbrengen van kleine en gemiddeld uitgangsvermogen.

5. De kenmerken van het gevormde membraankoppelingsdiafragma: elke diafragmakoppeling is samengesteld uit een onafhankelijk diafragma en de dikte van het diafragma neemt af van de binnenas naar de buitenste hyperbolische regelmaat om dezelfde druksterktestandaard te behouden. De materiaalbenuttingsgraad is hoog, wat zeer geschikt is voor transmissie met hoge snelheid, maar de productieprecisie van het diafragma is relatief hoog.